Zondag 9 april

Hier in Japan is het gebruikelijk je schoenen bij binnenkomst uit te trekken. Dan staan er van die instapsloffen waar je mee kan rond lopen,tot de wc of douche daar staan sloffen voor dit vertrek. Mijn schoenmaat zit er nooit bij. Ik loop dus met de hielen buiten boord. Het bed is niet net als bij ons. Hier lig je op de grond op een futton. Dat is wel wat hard. Gisteren ben ik nog wat gegroeid. Ik had een fikse blaar op mijn linker grote teen. Even de naald er in, en doorprikken. Flink uitknijpen en tot morgen maar afwachten. Vanmorgen toch nog even prikken en tapen. Hij is weer als nieuw. Het is al aardig op temperatuur als ik vertrek. Binnen tien minuten ben ik drijfnat van het zweet. Nog even wat boodschappen doen voor onderweg. Zonder brandstof begin ik te sputteren. Langs de kust lopen is best leuk. Vandaag zijn er veel sportvissers die staan te vissen. Er zat iemand op de kant met een paar fuiken oesters. Met een soort bikhamer was hij ze aan het openbreken en deed ze in een bak. Vogels hoor ik vandaag zingen, dat is een verrassing. Daar wordt ik vrolijk van. Er zijn ook grote vogels zoals valken ,buizerds en andere a a s gieren. Deze geven piepende geluiden. Hagedissen, kikkers en krabbetjes
Een paar keer ga ik door een tunnel waar eigenlijk geen ruimte is voor de voetganger. Op goed geluk loop ik er doorheen. Bij een supermarkt vraag ik of hier in de buurt nog een schoenmaker is. Mijn hakken moeten eigenlijk vervangen worden. In Susaki is er een. Er wordt een briefje geschreven en geven dat aan mij. Dit kan ik niet lezen zeg ik. Vraag maar in Susaki zeiden de dames. Dat wordt morgen zeg ik. Eerst een plek voor mijn tent zoeken. Bij Susaki vraag ik aan een man waar ik mijn tent kan neerzetten. De man loopt met me mee. Onderweg komen we een oudere dame tegen. Stop even, ik heb osetai. Ik krijg tweeduizend yen. Ik ben stomverbaasd. De man zegt dat hij naar een plaats brengt voor mijn tent. Hij gaat met mij mee, niks in een tent. Eenmaal thuis krijg ik vanalles toegestopt. Om zes uur komt iemand eten brengen, zoveel dat kan ik niet op. Mijn kleren worden gewassen. Om half acht gaat de dame weg, naar bed. Water voor koffie heeft ze gewarmd en als ik bier wil, dat staat in de koelkast. Welterusten zegt ze