Woensdag 29 maart

Vanmorgen ontwaak ik om zes uur, en zie uit mijn ooghoek dat Bruno een grote gaap geeft en langzaam zijn ogen opent. Good morning zeg ik, aah good morning krijg ik gaperig terug. En hij kruipt weer diep onder de wol. Rond zeven uur stapt Bruno uit zijn mandje, frist zich op en pakt zijn tas in. Ik wens hem een goede tocht en veel plezier toe. Bruno gaat eerst naar de supermarkt om koffie te drinken. Rond acht uur kom ik ook uit bed, fris me op en maak mijn ontbijt. Janet de Amerikaanse is ook in de keuken en heeft koffie gezet. Samen zitten we buiten te eten en kijken naar de zee. Na het ontbijt haalt Janet haar route boek en geeft mij adressen waar ik gratis of heel goedkoop kan overnachten. Hier ben ik erg blij mee. Dat is de kracht van de pelgrims, elkaar helpen. Vanmiddag een rondje gelopen door Shishikui. Er staan hier best mooie en sierlijke huizen. Zolang dat ik hier op het eiland Shikoku ben moet ik eigenlijk al lachen. Ik waan me een beetje in Madurodam. Kleine mensen, kleine fietsen maar ook kleine autootjes. Dat is net speelgoed. Maar alles wordt er mee vervoerd, en in elk weggetje kom je ze tegen.