Woensdag 10 mei

Als ik de sleutel van de kamer in lever krijg ik twee rijstballen mee. De regen is gelukkig gestopt maar het is nog wel bewolkt. De eerste paar dagen kom ik geen supermarkt meer tegen, dus ga ik eerst maar voedsel inslaan. Kawanoe wordt ook wel paper city genoemd omdat hier heel veel papier industrie gevestigd is. Er staan hier diverse papierfabrieken en verwerkingsbedrijven. Bij het station van Kawanoe staat een museum waar men kan zien hoe papier gemaakt wordt. Tsai Lun de chef van de wapensmederij van het Chinese keizerrijk heeft het papier uitgevonden. Het eerste papier was het perkament. Dit werd gemaakt door kersenpitten fijn te malen tot een dunne smeuïge substantie. Daarna met een heel fijn doek in een raamwerk opgeschept, geperst en gedroogd. Als ik bij de eerste rusthut kom in het Togawapark word ik hartelijk ontvangen door een man die drinken, koek en snoep uitdeelt, osetai. Ook kreeg ik osetai bij de supermarkt van een dame. Hier zit ik op 62 meter en ik ga naar 352 meter. Het is heerlijk rustig lopen door het donkere bos. Dit bospad is bijna vier kilometer en ontzettend mooi. Wat is de natuur toch mooi. Als ik aankom bij tempel 65 kijk ik mijn ogen uit, wat is hier een mooie tuin aangelegd. Bij de parkeerplaats zit een ietwat kromme vrouw, ze loopt bijna met haar neus over de grond. Als een auto niet naar haar zin staat komt ze met heel veel moeite van haar stoel en zegt ze dat die auto in een ander vak moet staan. Het is nog maar vier kilometer wat ik nog moet afleggen, maar wel weer door het mooie bos. De mist wordt al dichter, staks moet ik nog met licht aan lopen. Dat valt gelukkig mee het trekt al snel weer weg, maar koud vindt ik het wel. Onderweg hoor ik links en rechts het water kletteren van kleine stroompjes. Dat geeft me een rustig gevoel in dit stille bos. Als ik mijn tent op wil zetten gaat dat niet vanzelf. De haringen krijg ik bijna niet in de grond eh ik bedoel stenen bodem. Als de een er in zit schiet de andere er weer uit. Maar ik heb gewonnen, mijn tent staat.