Donderdag 11 mei

sMorgens vroeg is het heerlijk luisteren naar de vogels. Ik val weer in slaap en om half acht word ik wakker van een auto die hem naast mijn tent zet . Even het ochtend ritueel en dan de tent inpakken. Gisteravond laat begon het weer hard te waaien en een regenbui toe. Als de haringen het maar houden, want zo stevig staat het niet. Rond half tien pak ik de boel op en vertrek naar het volgende punt . Ik volg de weg van de Kinsei rivier, alhoewel ik daar weinig van zie. Na vijf kilometer kan ik kiezen uit twee routes. De een door de Sakaime tunnel van 855 meter. De andere route is om de tunnel. Mijn ervaring is dat deze alternatieve routes slecht zijn gemarkeerd. Ik heb er een stuk van gelopen en toen hield de markering op, dan toch maar door de tunnel. Onderweg even een bakkie koffie uit de automaatbij een klein winkeltje. Als ik wil opstappen krijg ik twee pakjes koek van de eigenaar, osetai. Elke keer verbaas ik me erover dat mensen zo veel weggeven. Wanneer ik hier naar het verkeer kijk valt het op dat hier zo rustig en beheerst wordt gereden. Wanneer de stoplichten op rood springen stopt iedereen en zit er minimaal drie tot vijf metertussen de autos of motoren. Dat is bij ons wel anders. Het liefst bumper aan bumper, en bij groen het gas erop. Bij deze minshuku word ik hartelijk ontvangen. Een douche en een warm bad, heerlijk, en dan met koud water afspoelen. Vandaag had ik een etappe van tien kilometer. Rond half twee ben ik gearriveerd bij een vrij hoge temperatuur in de korte broek . Het diner was weer super goed, rijst, vis, vlees, soep met kokkels en een biertje erbij . De eigenaar vertelde honderd uit over de tocht. In grote lijnen kon ik het wel volgen, maar lang niet alles kon ik verstaan.



.