Vrijdag 24 maart
26 maart 2017
De dag begint gelijk goed met osetai. Drie rijstballetjes mmmm Oisie ( lekker ). Nou de tas inpakken en maar weer aan de hobbel. Mijn tas is een ietwat aan de zware kant. En hoe langer ik loop lijkt ie wel al zwaarder te worden. Ik loop door Tokushima City, het is erg druk op de weg, en toch rijd iedereen rustig. Althans zo lijkt het. Er zijn diverse routes die naar de volgende tempel gaan. Ik wissel nog wel eens, en zal dus wel een paar km omlopen . Rond 9 uur stop ik bij een supermarkt, en doe wat boodschappen. Ook maar even mijn blog bijwerken. De laatste 10 km loop ik alleen maar langs een hoofdweg. Daar is niet zo veel aan. Bij een brug over een riviertje zie ik heel veel schildpadden op een balk zitten. Een enkele schildpad beweegt. De laatste 300 meter moet ik klimmen naar 150 meter. Het is niet zo hoog maar kost toch veel energie. Bij tempel 18 vraag ik aan een man of die voor mij een Ryokan ( gasthuis). Dat lukt gelukkig, want na vier dagen wandelen en ploeteren wil ik wel eens douchen. Een heel lekker Japans diner. Verrukkelijk, alleen met stokjes eten valt nog niet helemaal mee. Maar de buik is dik en rond.
Dat we ooit hebben geholpen na de aardbeving te Agadir in Marokko, 29 februari 1960, en we een week lang slachtoffers en lijken heb geborgen.
Maar ook aan de mooie tripjes in buitenlandse havens.