Dinsdag 16 mei

Bij de receptie vraag ik hoe ik bij de Iya vallei kan komen. Er wordt druk gezocht ,maar men kan het niet zo snel vinden. In het café gedeelte zitten een aantal mannen. Er staat een man op en zegt ik breng je er wel heen. Wacht hier dan haal ik mijn auto. Even later staat ie voor de deur met zijn Madurodam pickup. Als ik in de auto zit komen mijn knieën bijna boven het dashboard uit. Onderweg vertelt de man het een en ander. Sommige zinnen kan ik redelijk verstaan, en antwoord ik met Haïti ( ja). Na bijna anderhalf uur zijn we op de plaats waar ik graag naar toe wilde. De man zegt dat ie zijn auto wel ergens neerzetten. Ik maak een foto van zijn nummerplaat zodat ik hem kan terug vinden. Wat is dit bijzonder mooi. Na een aantal traptreden kom ik bij een loket . Hier mag ik 550 yen neerleggen om over de Kazarabashi brug te lopen. Deze brug is gemaakt van lianen en zit heel vernuftig in elkaar gevlochten. Deze hangende brug wiebelt een beetje, maar dat maakt het wel spannend. De afstand van de houten bankjes waar je over loopt is ongeveer tien tot vijftien centimeter. Er zijn mannen en vrouwen die heel voorzichtig lopen. Sommige zijn bang. Als ik in het midden van de brug sta heb ik een prachtig uitzicht. Van het begin tot het eind heb ik dit gefilmd en foto's gemaakt. Om elf uur gaan we weer terug. Na ruim een uur rijd de man naar een stuwdam, waar ik wat foto's heb gemaakt. Dan rijd de man naar de Honikendam waar ik gistermiddag al ben geweest met Kuki en Itsuka. Rond half twee zet de man mij af bij tempel 70. Hij geeft mij een hand en vertrekt, hij wil er niets voor hebben. De brandstof wide ik betalen, toen begon hij te lachen en rijd weg. Weer heb ik een prachtige dag beleeft.