Vrijdag 26 mei

Al vroeg ben ik uit de veren, de boel inpakken en in de beentjes. Op naar tempel 84, dat is zes kilometer lopen,en klimmen naar 284 meter. Dat laatste stuk gaat best wel steil omhoog, ik ben ook blij als ik er ben. Als ik de tempel verlaat, mis ik een bordje, en loop ik dus een rondje. Met wat hulp van een Japanner kom ik op het juiste pad. Dit pad gaat bijna steil naar beneden en moet je je aan een touw naar beneden laten leiden. Maar er zijn stukken bij waar geen touw is. De camera zet ik op mijn hoofd en ga verder met de afdaling. Het is glad en glibberig. Ik glij uit met mn kont in de prut. Men had hier beter een suisbuis kunnen plaatsen, dat had ook leuker geweest. Dan gaan er ook niet zoveel mensen onderuit. Er zijn hier diverse mensen uitgegleden heb ik gehoord. Even terug bidden en maar weer doorgaan. Toch heb ik een kneuzing aan mn linker ringvinger en een verdraaiing aan mn linker knie eraan overgehouden. Dat gaat vanzelf wel weer over denk ik bij mezelf. Als ik van dit pad een klein weggetje oploop zie ik een vrouw onkruid uit de straat te peuteren. Ze houdt me staande en vraagt of ik thee wil
Thee wordt geserveerd met koekjes en cake. Ik geef haar een paar klompen waar ze heel blij mee is. Ze haalt een plastic zak en stopt er nog wat koekjes in. En voor Marian verpakt ze iets in een doekje. Ik bedankte deze vrouw voor de gave . Driehonderd meter verder staat een auto jonge bamboe uit te laden. Deze bamboe haalt men uit het bos. n Paar keer heb ik dat gegeten en smaakt best wel lekker Dan vervolg ik mijn weg naar de volgende tempel. Een klein stukje ben ik de berg op en wordt ik geroepen, osetai zegt een vrouw. O K en ik neem plaats op een bank. Een dienblad met thee, een kopje gelei, n bakje rijst en cake. Daarna nog n fruithapje. En als ze dacht dat je thee op had kreeg je weer n kopje thee nu met koek. Ik geef een kaartje met mijn naam, ze haalt een boek waar ze het allemaal inplakt. Het toeval wil dat ik op 25 maart een visitekaartje aan haar heb gegeven. Mijn bekende handtekening heb ik eronder gezet. Met de kabelbaan ga ik naar boven, dat is best wel leuk om dat een keer mee te maken. Als ik door loop naar tempel 86 moet ik toch na een paar kilometer even mn knie rust geven. Bij tempel 86 krijg ik een button /spelt met 1200 erop. Een leuk aandenken aan de tocht. Als ik bij Sanuki City ben zet ik de tent op. Morgen weer verder.