vrijdag 19 mei

20 mei 2017 - Shikokuchuo, Japan

Rond negen uur verlaat ik de zenkonyado, nadat ik mijn bed heb opgeruimd. De Japanners zijn voor zeven uur al weg. De sleutel met het blok hout terug brengen en mijn stok gelijk ophalen die ik daar had laten staan. Nog even wat filmen van dit complex en dan maar weer in de beentjes. Na bijna vier kilometer bereik ik tempel 76. Onderweg krijg ik een fles drinken bij een winkel. Na zo'n vijf kilometer rijd er een combine in het land om de rogge te maaien en te dorsen. Het zaad wordt in big bags gestort die op een auto staan. Verderop wordt het stro bij elkaar geharkt, wel machinaal. Na het tempel ritueel loop ik naar tempel 77 . Dat is maar een klein stukje van ruim vier kilometer. Als ik door een straatje loop zo'n anderhalve kilometer voor de tempel word ik geroepen door een man. Hij komt achter me aan hollen en overhandigd mij een miniatuur beeldje van Kobo Daishi. Aan de onderkant is een uitholling waar een briefje in zit. Dit kan ik niet lezen, helaas. Bij deze tempel 77 krijg ik uitleg hoe het stempelen werkt. Een stempel van de plaats, een stempel van de naam van de tempel en een stempel van het nummer van de tempel. Dat is ook zo met het schilderwerk over de stempels. Althans zo heb ik het begrepen. Van de monnik krijg ik een klein zakje met snoepjes en een blikje koffie. Wanneer ik dit complex aan de verkeerde kant verlaat word ik geroepen voor een kopje ochtend (thee ) in een winkel. Daarna loop ik om het complex heen en ben ik weer op de route. Nog ruim drie kilometer dan ben ik bij de rusthut. Deze rusthut staat midden in de stad Marugame City. Hier kan ik mijn tent niet neerzetten omdat ik nergens touwtjes aan kan vastknopen. Dus loop ik nog anderhalve kilometer door tot aan de Doki rivier waar ruimte genoeg is om de tent neer te zetten.

1 Reactie

  1. Rita Zutt:
    20 mei 2017
    We zijn net terug van het viseten bij Dolf. Het was weer lekker en gezellig. Voor jou nog maar 11 tempels te gaan. Dat wordt straks afkicken als je weer terug bent. dus geniet nog maar lekker van al het moois wat op je pad komt. Groetjes Rita.